Eens uitgewerkt, ging het idée zijn gangetje en niettegenstaande – tijdelijke – tegenkanting van zijn eigen Rotary, kon Mark eindelijk overgaan tot de oprichting van een “Young Business and Professional Men’s Club”. De stichtingsvergadering had plaats in Norwich op 14 maart 1927, waar 70 deelnemers de club startten in Suckling House.

Een maand voordien, in februari 1927, had de Hertog van Windsor, toen nog Prins van Wales, de “British industries fair” geopend te Birmingham met een opmerkelijke rede waarin o.m. de volgende wens :

“the young business and professional men of this country must get together round the table, ADOPT methods that have proved so sound in the past, ADAPT them to the changing needs of the time and, whenever possible, IMPROVE them”.

Adopt, Adapt, Improve

Naar de geest van die rede, werd beslist de leuze “Adopt, Adapt, Improve” aan te nemen, terwijl op voorstel van de eerste voorzitter W. Lincoln Sutton de naam « Round Table » als nieuwe benaming gold.

Het success bleef niet uit, en bij haar eerste algemene vergadering, op 28 februari 1928, telde Round Table Norwich 95 leden. Portsmouth 2 volgde even later, zodat op 25 mei 1928 een nationale associatie gesticht werd als “Central Council of Round Tables”. Nog in het zellfde jaar was het beurt aan Guilford 3, Southampton 4 en Bournemouth 5.

Op de eerste nationale algemene vergadering waren al 16 tafels aanwezig. Vertegenwoordigers van meer dan 100 tafels applaudisseerden Louis Marchesi als Nationale Voorzitter in 1935!

Reeds vanaf het prille begin bekleedde Mark de functie van nationale secretaris, en als dusdanig zag hij op geen enkele moeite om de beweging in het buitenland te vestigen. Bijna lukte het in Seattle, USA. Zijn inspanningen ten spijt, moest Louis Marchesi wachten tot 1935 om de Ronde Tafel buiten de Britse eilanden te starten.

De eerste implantingen op het continent werden eigenlijk bewerkstelligd door de Rotary. Door zijn contacten in Engeland had de Rotary van Copenhagen gehoord van het bestaan van de Ronde Tafel, die zij graag in Denemarken had gezien. De gouverneur stelde zich in verbinding met Marchesi, net voorzitter van RTBI (Round Table Britain & Ireland) geworden. Met de ervaren hulp van Geoffrey Higgins, de vice-voorzitter van de Ronde Tafel van London City, die tijdelijk in Denemarken verbleef, werden de statuten van de Deense Ronde Tafel uitgewerkt, zodat Copenhagen zijn keure kreeg op 5 maart 1936.

Nog verbazingwekkender lijkt de oorsprong van de tweede Deense Tafel! Zonder samenspraak met de eerste Ronde Tafel van Copenhagen, steunde de Rotary vanAarhus de vorming van locale Tafel op de initiatief van een zoon van een lid : Erik Emborg, die later Deense Nationale Voorzitter zou worden, en nog later voorzitter van RTI (Round Table International).

Op de vooravond van de tweede wereldoorlog was RTBI 138 tafels rijk, terwijl de 2 deense Tafels flink bloeiden. De volgende jaren zouden een grote testcase zijn voor de leefbaarheid van de Tafel! Na een plotse daling, kon de RTBI zich herpakken : 78 clubs in 1942, 94 in 1944 en 96 in 1946. Ondanks de besetting werd de Tafel in Denemarken een nationale associatie op 4 october 1940, en werden 2 tafels in de loop van 1941 gecharterd. Straffer nog : Eric Dupont van Copenhagen gin gals oorlogsvluchteling de Ronde Tafel in het neutrale Zweden stichten, en in 1943 werd Helsingborg opgericht. Tegen het einde van de oorlog telde de Deense Ronde Tafel 7 clubs.

In 1946 had Nederland zijn eerste Tafel : Utrecht kreeg zijn keure op 7 juni 1946 van zijn Deense peters.

De Tafel plantte zich in Noorwegen in met de stichting van Bergen op 12 september 1947. Finland volgde met Helsinki in 1948.

En dan begon de uitbreiding buiten Europa. Onder het peterschap van de Engelsen, werd RT East London de eerste van een lange reeks in de Association of Round Tables of South Africa (ARTSA).

Dat was de toestand van de Ronde Tafel in de wereld op de vooravond van de implanting ervan in ons land.

Hoe ver ze ook soms van elkaar in afstand verwijderd lagen, waren de verschillende service clubs voor jonge mannen geroepen om elkaar ergens vroeg of laat in het kader van hun afzonderlijk uitbreiding te ontmoeten. Van bij de eerste contacten viel de gelijkaardigheid van hun doelstellingen en hun regels op. Op die basis vernauwde de toenadering.

Een eerste conventie werd in april 1945 samengeroepen, waarop vertegenwoordigers verschenen van de “20-30”, van de “Active”, en van de “Kin”. Zij besloten er tot de samenstelling van een raad op wereldniveau, de “World Council of Young Men’s Service Clubs” (WoCo). RTBI en Apex waren er weliswaar ook verwacht, maar de oorlogomstandigheden weerhouden om naar die historische bijeenkomst tegaan, traden ze die beslissing nadien bij.

Op initiatief van RTBI, RT Denemarken, RT Nederland en RT Zweden, werd de Round Table International (RTI) opgericht tijdens de conventie van Hastings in Mei 1948. RTI werd een boeiend en begeesterend avontuur, en weerspiegelde op enthousiasmerende wijze het tafelideaal in alle werelddelen tot in 1960. Op dat ogenblik werd de WoCo tot zijn actuele vorm herstructureerd, en werd de meer directe rol van de RTI als band en bezieler tussen de nationale RT-associaties overgedragen aan de WoCo. RTinternational

Voor ons land begint het Tafelavontuur in mart 1947, als Jacques Gilles, tijdens een zakenreis in Engeland, uitgenodigd wordt op een vergadering van Liverpool 8. De plaatselijke voorzitter, Ben Woolfenden, die weldra voorzitter zou worden eerst van de RTBI en dan van de WoCo, stelde Jacques Voor om de Ronde Tafel in België op te richten.

In de loop van de daaropvolgende winter vormde zich een kleine kern in Brussel, onder de actieve belangstelling van O. Wiemijer, stichtend voorzitter van de Tafel van Rotterdam.

Op 19 maart 1948 hielden 10 kandidaten de vormingsvergadering. Het eerste comité werd gevormd in September 1948 met Marcel Rymenant als voorzitter, en Jacques Gilles als de onvermoeibare secretaris.

Dank zij de veelvuldige contacten met buitenlandse Tafels, kon spoedig overgegaan worden tot de keure-overhandiging op 24 september 1949. De plechtigheid had een uitgesproken international cachet door de aanwezigheid van het “van het” op international niveau in Tafelverband. Om slechts de belangrijkste te noemen : Ben Woolfenden, WoCo voorzitter; Erik Emborg, RTI voorzitter; Hans Wakkie, voorzitter RT Nederland; Henk Bruna, stichter van de Nederlandse Ronde Tafel; G. Arnback, afgevaardigde van de Zweedse Ronde Tafel; en een talrijke groep engelse en Nederlandse tafelaars!

Gespiegeld aan de tekst van de Nederlandse Tafelronde, warden de statuten opzettelijk eenvoudiger gehouden dan de statuten van RTBI. De algemene bepalingen stelden een eventuele integratie van het Groothertogdom Luxemburg in het vooruitzicht, en beperkten het aantal leden per Tafel tot 40. Het engels kenteken werd lichtjes gewijzigd : de roos in het midden werd vervangen door het Gulden Vlies, naar de in 1429 door de toenmalige vorst Filips de Goede ingestelde orde. RTbelgium

Tafel Anvers 2 werd gecharterd op 25 februari 1950 mat als voorzitter Walter Heinz, die zich nadien ging ontpoppen tot het eerste, laat staan grootste, monument dat ARTB tot heden kende.

De algemene stichtingsvergadering van de ARTB had plaats op 6 mei 1950.

Tot op heden werden 112 Belgische tafels opgericht waarvan er vandaag nog 98 actief zijn. Onze erevoorzitter is Zijne Koninklijke Hoogheid Koning Albert II van België.